"Nandito lang ako tutulong sa mga problema mo."
Iyan ang mga katagang karaniwang ating naririnig sa ating mga butihing kaibigan. Ang mga katagang ito ay mayroong bunyag na kahulugan na isinasaad na sa kahit na anong problemang ating kakaharapin nariyan ang ating mga kaibigan para tulungan tayo at maging sandalan sa oras ng pangngailangan. Para sa atin, napakaganda ng mga katagang ito sapagkat ito ang mga katagang tumutulong sa atin upang lumaban sa bawat problemang ating kinakaharap.
Ang ating mga kaibigan ang nagsisilbing haligi o pader upang huwag magiba at maging matibay sa oras na mayroong dinaranas na problema. Sila ang siyang nagbibigay kulay sa buhay nating ultimo'y naubusan na ng kulay dahil sa mga dinanas nating mga problema. Ngunit nariyan sila upang tayo ay bigyan ng lakas upang suungin at kalabanin ang mabibigat na problemang ito.
Ngunit sa ating kakaibang mundo, marahil ang mga katagang ito ay isang napakadaling salita para sa mga MAPANIRANG kaibigan. Ang mga katagang ito ay napakadaling sabihin ngunit napakahirap ipakita at gawin.
Nagpapatunay lang ang mga ito sa mga naranasan ko sa aking mga MAPANIRANG kaibigan. Ang mga kaibigang walang pakundangang ginawa ito sa may-akda ay NAPAKASAKIT. Ako ay naniniwala noon na ang pagkakaroon ng kaibigan ay isang sandata sa mga problemang aking mararanasan. Ngunit ang mundo ay napakliit para sa mga araw na ito ay makahanap ka pa ng mga kaibigang tunay na magiging sandalan at pader sa mga taong maydinaranas na problema.
Ang mga MAPANIRANG kaibigan ay kailangang maturuan ng tamang leksyon. Hindi kailangan sa mundong ito ang mga hindi magandang ugali ng mga kaibigang ito. Ang pagiging MAPANIRA ng mga walang disiplinang kaibigang ito ay nararapat lang na matapos na upang ang mundong ito ay magkaroon ng mga taong hindi nabahiran ng kung anumang iba't-ibang implikasyon ng pagkakaroon ng mga ganitong uri ng kaibigan.
Ang malaking katanungan na natitira sa aking isipan ay kung ano nga ba ang ang TUNAY na KAIBIGAN?
Marahil, sa mga taong pumapasok sa pagkakaroon ng tunay na kaibigan ay isang laro lamang. Ngunit ano nga ba para sa kanila ang pagkakaroon ng tunay na kaibigan? Para sa kanila ba ang pagkakaroon ng isang tunay na kaibigan ay isang laro lamang?
Iyan ang mga katagang karaniwang ating naririnig sa ating mga butihing kaibigan. Ang mga katagang ito ay mayroong bunyag na kahulugan na isinasaad na sa kahit na anong problemang ating kakaharapin nariyan ang ating mga kaibigan para tulungan tayo at maging sandalan sa oras ng pangngailangan. Para sa atin, napakaganda ng mga katagang ito sapagkat ito ang mga katagang tumutulong sa atin upang lumaban sa bawat problemang ating kinakaharap.
Ang ating mga kaibigan ang nagsisilbing haligi o pader upang huwag magiba at maging matibay sa oras na mayroong dinaranas na problema. Sila ang siyang nagbibigay kulay sa buhay nating ultimo'y naubusan na ng kulay dahil sa mga dinanas nating mga problema. Ngunit nariyan sila upang tayo ay bigyan ng lakas upang suungin at kalabanin ang mabibigat na problemang ito.
Ngunit sa ating kakaibang mundo, marahil ang mga katagang ito ay isang napakadaling salita para sa mga MAPANIRANG kaibigan. Ang mga katagang ito ay napakadaling sabihin ngunit napakahirap ipakita at gawin.
Nagpapatunay lang ang mga ito sa mga naranasan ko sa aking mga MAPANIRANG kaibigan. Ang mga kaibigang walang pakundangang ginawa ito sa may-akda ay NAPAKASAKIT. Ako ay naniniwala noon na ang pagkakaroon ng kaibigan ay isang sandata sa mga problemang aking mararanasan. Ngunit ang mundo ay napakliit para sa mga araw na ito ay makahanap ka pa ng mga kaibigang tunay na magiging sandalan at pader sa mga taong maydinaranas na problema.
Ang mga MAPANIRANG kaibigan ay kailangang maturuan ng tamang leksyon. Hindi kailangan sa mundong ito ang mga hindi magandang ugali ng mga kaibigang ito. Ang pagiging MAPANIRA ng mga walang disiplinang kaibigang ito ay nararapat lang na matapos na upang ang mundong ito ay magkaroon ng mga taong hindi nabahiran ng kung anumang iba't-ibang implikasyon ng pagkakaroon ng mga ganitong uri ng kaibigan.
Ang malaking katanungan na natitira sa aking isipan ay kung ano nga ba ang ang TUNAY na KAIBIGAN?
Marahil, sa mga taong pumapasok sa pagkakaroon ng tunay na kaibigan ay isang laro lamang. Ngunit ano nga ba para sa kanila ang pagkakaroon ng tunay na kaibigan? Para sa kanila ba ang pagkakaroon ng isang tunay na kaibigan ay isang laro lamang?